Kościół św. św. Piotra i Pawła

 Kościół śś. Ap. Piotra i Pawła – w okolice ul. Brackiej bożogrobcy zostali przeniesieni
z Rynku Solnego w 1622 roku i otrzymali stary gotycki kościół pw. św. Piotra położony
w okolicach ul. Świętego Piotra oraz narożną kamienice przy ul. Brackiej.
Świątynia ta była w złym stanie technicznym. Z powodu małej liczby wezwań zakon podupadł, a opiekę nad nyskimi bożogrobcami roztoczył biskup wrocławski Franciszek Ludwik von Neuburg. W latach 1708 – 1713 ufundował okazały gmach zakonny, a w latach 1720 – 1727, powstała wspaniała barokowa świątynia pw. śś. Apostołów Piotra
i Pawła. Pierwszym budowniczym świątyni był pochodzący z Węgier, architekt Michał Klein, a po jego śmierci (po 1725 roku) Feliks Antonii Hammerschmidt.  Kościół jest typem świątyni emporowo – halowej. Wnętrze świątyni ma bogaty wystrój barokowy, ołtarz wykonany został z różnokolorowych gatunków marmuru i drzewa lipowego, poddanego później procesowi pozłacania, najcenniejsze są jednak iluzjonistyczne freski przedstawiające „Apoteozę Krzyża Świętego” wykonane przez słynnych bawarskich malarzy Antoniego Feliksa oraz Tomasza Krzysztofa Schefflerów. Wedle tradycji kościołów zakonu bożogrobców, również i tutaj znajduje się replika grobu bożego. Kościół należy do najcenniejszych świątyń miasta i często bywa nazywany „Perłą Nysy – Śląskiego Rzymu”.